يه آدم

يه وقتايی يه حسی بود شبيه حس عشقی بود
يه وقتايی يکی داشتم که اشکم روی شونش بود
يه وقتايی يکی داشتم تمام زندگيم پاش بود
يه وقتايی يکی داشتم که بی اون روحم از تن هم جدا می شد
تمام آرزوهای دل کوچک يک کوه بود و تو چشماش بود
تو دستاش بود
مهم نيست حالا که اون کی بود يا که چی بود؟
مهم حالا منم اينجا بدون اين حس زيبا
مهم حالا منم اينجا
بدون اين حس زيبا