هوا هوای تو
دلم مدام می دود
جهت به سوی تو
شبم چه تيره و تار است
دلم چه پر اميد
نفس به سينه حبس
دلم به تو اميد
به نبض خود گويم
چه تند شوی چه کند
به يک سراط است راه
به در خانه ی يار
صدای سکوت (زمستان ۹۰)
7 years ago
صدا صدای من است
هوا هوای تو
دلم مدام می دود
جهت به سوی تو
شبم چه تيره و تار است
دلم چه پر اميد
نفس به سينه حبس
هوا هوای تو
دلم مدام می دود
جهت به سوی تو
شبم چه تيره و تار است
دلم چه پر اميد
نفس به سينه حبس
|
This entry was posted on 6/05/2010 01:14:00 AM and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
4 comments:
خوب بود، تا آخرش مصرع آخر به کل ماجرا نمیاد! اما اولاش خوبه قشنگ
صدا صدای من است
هوا هوای تو
تغییرش می دم که بخوره به کلش! ببین خوبه؟
گاهی هر چقدر تلاش می کنی بهش برسی بیشتر ازت دور میشه، شاید رها باشه راحت تره، شاید اینجوری خوشحالتره
بهشت از آن من است و دوزخ از آن تو
حوریان به گرد من و موریان به جان تو
چگونه است این جهان ، چه میشود خدای را؟
من از بهشت آسیم و دوزخ به کام تو